Laatste avond in Nieuw Zeeland
Door: Hilda en Frank
Blijf op de hoogte en volg Hilda Brandenburg
27 Februari 2011 | Nieuw Zeeland, Christchurch
Hallo allemaal,
De tijd vliegt. En wij ook, morgenochtend, naar Melbourne waar we een campervan ophalen en dan richting de ferry rijden die ons naar Tasmanië gaat brengen.
Maar eerst over de afgelopen dagen. Vanuit het Otago schiereiland zijn we in één keer naar Kaikoura gereden. Een saaie rit aangezien het volledig bewolkt was en regenachtig. De wereld ziet er dan somber uit, zelfs Nieuw Zeeland.
We zijn langs Christchurch gekomen en het enige gevolg van de aardbeving dat we zagen is het tekort aan benzine. Veel pompen waren dicht en die ene die open was, daar stond een enorme rij auto’s. Frank heeft overigens ook mensen gesproken die het gebied ontvlucht zijn, die in een wijk wonen waar driekwart van de huizen vernield is. Men is hier opmerkelijk veerkrachtig, aardbevingen horen erbij in Nieuw Zeeland, ze herstellen de boel en gaan weer verder met hun leven.
Het doel in Kaikoura was het zien van walvissen en dolfijnen. Eerder deze vakantie had ik tegen Frank gezegd dat ik Nieuw Zeeland niet zou verlaten voor ik dolfijnen heb gezien. Tot Kaikoura geen geluk gehad op dit front (niet tijdens de boottocht naar Kapiti eiland, niet tijdens de overtocht naar het Zuid eiland en niet tijdens de boottocht door Milford Sound). Zaterdag begon de lucht eindelijk open te breken en we zijn naar het Whale watch centrum gegaan om een toer te boeken voor die dag. Er was plaats om 12.45 uur en vol spanning gingen we de boot op. Ze hadden al wel een zeeziekte waarschuwing afgegeven dus ik dacht, moeten we echt geen pilletjes nemen? Frank vond dat onzin, we zijn immers nog nooit ziek geweest. Ha ha, iedereen die dit leest verwacht natuurlijk dat we ontzettend zeeziek zijn geweest……..maar dat is niet het geval ;-).
De zee was echt behoorlijk ruig en we klapten zo nu en dan meters omlaag tussen twee golven in. Er zijn overigens wel mensen geweest die de hele tocht hebben zitten overgeven en volgens mij niets gezien hebben. Hadden ze toch maar die pillen moeten nemen.
Wij hebben wel wat gezien. HELEMAAL FANTASTISCH WAS HET!!! We hebben Spermwhales (potvissen) gezien, van een dikke 16 meter lang! Die drijven dan zo’n 10 minuten aan het oppervlak tot ze weer zuurstof genoeg hebben voor 60-90 minuten onderwater zwemmen (lees: heel diep duiken) op zoek naar voedsel. Als ze dan gaan duiken…helemaal prachtig die staart!! (zie ook filmpje)
Op weg naar de haven kwamen we nog een stuk of honderd? of meer dolfijnen tegen! (filmpje 2) Ik weet niet hoe ik het moet beschrijven zo prachtig om te zien. Manon, het was te koud vonden wij om met dolfijnen te zwemmen maar bij een volgend bezoek aan NZ gaan we het zeker doen!
Vanochtend zijn we eerst nabij Kaikoura een wandeling gaan maken om nog een laatste keer zeehonden te gaan bekijken. Langs deze wandeling zouden we twee zeehondenkolonies tegen moeten komen. De eerste was leeg en de tweede zat weer vol zeehonden, ver weg maar zo mooi om te zien hoe die beesten in de zon liggen (ja, het is weer zomer, geen wolk aan de lucht, heerlijk), lekker zwemmen en spelen. Op de terugweg zagen we vlak bij onze auto ook zeehonden zitten maar deze keer ontzettend dichtbij. Je hoort 10 meter afstand te houden maar er was er eentje die dat niet nodig vond en die kwam 2 meter voor de steen waar Frank op zat het water uit. Frank zat er toch eerst, dacht ik zo. Een prachtige bonus op een al zo geslaagde vakantie in dit prachtige land waar we zeker terug gaan komen.
We zijn teruggereden naar Christchurch, waar we de campervan hebben ingeleverd en we de laatste avond in een hotel op het vliegveld zitten (wees niet bang, dat zijn wij ook niet, we zitten op de begane grond, op kilometers afstand van het rampgebied).
Ons volgende bericht zal vanuit Tasmanië komen. Ik kan niet wachten om kangoeroes en wombats te zien. Ik hoop dat Frank deze keer ook een vogelbekdier gaat zien. We gaan in ieder geval weer veel naar watertjes turen in de hoop dit bijzondere dier te zien.
Heel veel groetjes,
Frank en Hilda
De tijd vliegt. En wij ook, morgenochtend, naar Melbourne waar we een campervan ophalen en dan richting de ferry rijden die ons naar Tasmanië gaat brengen.
Maar eerst over de afgelopen dagen. Vanuit het Otago schiereiland zijn we in één keer naar Kaikoura gereden. Een saaie rit aangezien het volledig bewolkt was en regenachtig. De wereld ziet er dan somber uit, zelfs Nieuw Zeeland.
We zijn langs Christchurch gekomen en het enige gevolg van de aardbeving dat we zagen is het tekort aan benzine. Veel pompen waren dicht en die ene die open was, daar stond een enorme rij auto’s. Frank heeft overigens ook mensen gesproken die het gebied ontvlucht zijn, die in een wijk wonen waar driekwart van de huizen vernield is. Men is hier opmerkelijk veerkrachtig, aardbevingen horen erbij in Nieuw Zeeland, ze herstellen de boel en gaan weer verder met hun leven.
Het doel in Kaikoura was het zien van walvissen en dolfijnen. Eerder deze vakantie had ik tegen Frank gezegd dat ik Nieuw Zeeland niet zou verlaten voor ik dolfijnen heb gezien. Tot Kaikoura geen geluk gehad op dit front (niet tijdens de boottocht naar Kapiti eiland, niet tijdens de overtocht naar het Zuid eiland en niet tijdens de boottocht door Milford Sound). Zaterdag begon de lucht eindelijk open te breken en we zijn naar het Whale watch centrum gegaan om een toer te boeken voor die dag. Er was plaats om 12.45 uur en vol spanning gingen we de boot op. Ze hadden al wel een zeeziekte waarschuwing afgegeven dus ik dacht, moeten we echt geen pilletjes nemen? Frank vond dat onzin, we zijn immers nog nooit ziek geweest. Ha ha, iedereen die dit leest verwacht natuurlijk dat we ontzettend zeeziek zijn geweest……..maar dat is niet het geval ;-).
De zee was echt behoorlijk ruig en we klapten zo nu en dan meters omlaag tussen twee golven in. Er zijn overigens wel mensen geweest die de hele tocht hebben zitten overgeven en volgens mij niets gezien hebben. Hadden ze toch maar die pillen moeten nemen.
Wij hebben wel wat gezien. HELEMAAL FANTASTISCH WAS HET!!! We hebben Spermwhales (potvissen) gezien, van een dikke 16 meter lang! Die drijven dan zo’n 10 minuten aan het oppervlak tot ze weer zuurstof genoeg hebben voor 60-90 minuten onderwater zwemmen (lees: heel diep duiken) op zoek naar voedsel. Als ze dan gaan duiken…helemaal prachtig die staart!! (zie ook filmpje)
Op weg naar de haven kwamen we nog een stuk of honderd? of meer dolfijnen tegen! (filmpje 2) Ik weet niet hoe ik het moet beschrijven zo prachtig om te zien. Manon, het was te koud vonden wij om met dolfijnen te zwemmen maar bij een volgend bezoek aan NZ gaan we het zeker doen!
Vanochtend zijn we eerst nabij Kaikoura een wandeling gaan maken om nog een laatste keer zeehonden te gaan bekijken. Langs deze wandeling zouden we twee zeehondenkolonies tegen moeten komen. De eerste was leeg en de tweede zat weer vol zeehonden, ver weg maar zo mooi om te zien hoe die beesten in de zon liggen (ja, het is weer zomer, geen wolk aan de lucht, heerlijk), lekker zwemmen en spelen. Op de terugweg zagen we vlak bij onze auto ook zeehonden zitten maar deze keer ontzettend dichtbij. Je hoort 10 meter afstand te houden maar er was er eentje die dat niet nodig vond en die kwam 2 meter voor de steen waar Frank op zat het water uit. Frank zat er toch eerst, dacht ik zo. Een prachtige bonus op een al zo geslaagde vakantie in dit prachtige land waar we zeker terug gaan komen.
We zijn teruggereden naar Christchurch, waar we de campervan hebben ingeleverd en we de laatste avond in een hotel op het vliegveld zitten (wees niet bang, dat zijn wij ook niet, we zitten op de begane grond, op kilometers afstand van het rampgebied).
Ons volgende bericht zal vanuit Tasmanië komen. Ik kan niet wachten om kangoeroes en wombats te zien. Ik hoop dat Frank deze keer ook een vogelbekdier gaat zien. We gaan in ieder geval weer veel naar watertjes turen in de hoop dit bijzondere dier te zien.
Heel veel groetjes,
Frank en Hilda
-
27 Februari 2011 - 07:22
Mieke En Louis:
Hallo Hilda en Frank,
Heerlijk dat er zo snel weer een berichtje komt. Prachtig wat je daar allemaal ziet. Dolfijnen zijn zo leuk en wij hebben ook walvissen gezien de laatste vakantie. Prachtig, maar geen potvis. Goede vlucht en tot mails.
groetjes mieke en louis. -
27 Februari 2011 - 11:36
Harry En Geartsje:
Wij wensen jullie een goede vlucht en tot in Tasmanië, Graag genieten we daar ook weer van jullie mooie reis verhalen en foto's. Dit x ook de filmpjes waren mooi.
Oant letter.
Harry en Geartsje. -
27 Februari 2011 - 17:24
Gwen:
Prachtig!!! Wat zou ik dat ook graag nog eens zelf ervaren, Walvissen, oeroude bewoners van deze planeet! Dank voor de weer vreselijk mooie foto's en verhalen. Groet de duiveltjes van me komende dagen ;) XXX -
27 Februari 2011 - 19:49
Anja & Simon:
mooie omgeving met al die geweldige dieren, we horen jullie weer van de andere kant van het water.
groeten -
28 Februari 2011 - 19:49
Paula:
Jullie genieten echt! leuk om de foto;s en filmpjes te zien.
Stuur deze week even een mail over hoe het hier gaat!( goed prima hoor!) We hebben nog een sneeuwpop kunnen maken deze week.
Groet Paula. -
01 Maart 2011 - 15:37
Marjolein En Evert:
Eigenlijk had ik het tóch wel een ietsepietsie leuk gevonden als Frank (tegenstander van pilletjes) een klein beetje kotmisselijkzeeziek was geworden. HAHAHA. -
01 Maart 2011 - 21:32
Mus En Siets:
Leuke foto's en fimpjes.
Wij wensen jullie ook veel plezier in Tasmanie, en pas op voor de Tasmaanse duivel.
We volgen jullie op de voet.
Groetjes. -
05 Maart 2011 - 12:12
Merel:
Hoin Hilda en Frank,
Gaaf zeg! Prachtige foto's ook. Veel plezier in Australie!
Groet
Merel
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
